Exclusief interview met Ricciardo: F1-coureurs zijn geen robots

Daniel Ricciardo kijkt met gemengde gevoelens terug op de eerste helft van het Formule 1-seizoen 2021. De goedlachse Australiër moet bij McLaren flink wennen aan zijn nieuwe auto en krijgt stevige tegenstand van teamgenoot Lando Norris. Naar eigen zeggen presteert Ricciardo zeer behoorlijk maar krijgt hij het nog niet voor elkaar om alles uit de knaloranje bolide te persen. Een goed moment om eens uitgebreid met de rijder uit Perth om de tafel te gaan. Roberto Chinchero, Formule 1-journalist bij Motorsport.com Italië en F1-verslaggever bij Sky Italia, sprak in Hongarije met Ricciardo.

Roberto Chinchero, F1-journalist Motorsport.com Italia en Sky SportF1, interviewt Daniel Ricciardo, McLaren

Men zegt wel eens dat de huidige F1-auto’s te gemakkelijk te besturen zijn en dat de coureurs robots zijn. Maar je hebt als rijder ook een gevoel voor de auto nodig. Kan je proberen uit te leggen wat dat is?

Ja, het gevoel is… Whoa. Dat is het eigenlijk. Iets dat we voelen in onze billen, in onze handen. En omdat we vastgesnoerd zijn aan de auto, bewegen we met de auto. We zijn, net als de uitdrukking, echt één met de wagen. Alles wat de auto doet, voelen we met ons lichaam. En als de auto iets doet dat geen prettig of bekend gevoel oplevert, dan is het voor ons lastig om daar op de juiste wijze op te reageren. Dan loop je steeds een stap achter. De McLaren bezorgt me een andere sensatie en gevoel, dat is nieuw voor me. Daar probeer ik aan te wennen.

Wanneer je de data vergelijkt met je teamgenoten is gemakkelijk te zien waar de verschillen zitten. Het is echter niet zo dat je de volgende run de baan op gaat en je rijstijl aanpast, nietwaar?

Nee, nee, inderdaad. Het is niet altijd gemakkelijk. En nogmaals: als je niet het gevoel hebt dan heb je niet het vertrouwen. Dan zie je iets en denk je ‘Ah, dat kan ik niet’ want dan zou ik spinnen of moet ik remmen of… Het komt dus allemaal neer op dat gevoel, wat je vervolgens vertrouwen geeft en dan kan je je prestaties naar een hoger plan tillen. Maar elke rijder heeft een andere stijl. Ook al heb je dezelfde afstelling, dan nog krijg je niet hetzelfde resultaat. Omdat we allemaal net iets anders zijn. Er zijn dus altijd dingen aan de auto die je moet aanpassen om ze te laten passen bij je sterke punten. Het is ingewikkeld. Deze auto’s zijn ingewikkeld.

In Monaco werd je op een ronde gezet. Ik riep nog: ‘Dat is onmogelijk. Daniel Ricciardo die in Monaco op een ronde wordt gezet!’. Dat zei ik live op tv. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk voor je was.

Ja, dat was heel erg zwaar. Ik kan data bekijken of uitgelegd krijgen waarom ik niet zo snel was als Lando maar dan nog. Ik zie het wel, maar ik kan het niet nabootsen. De auto laat me dat niet toe. Enerzijds wil je het erkennen en je wilt nooit te eigenwijs zijn door te zeggen ‘Ik ben de beste’ want je kunt altijd beter. Maar aan de andere kant, zo’n groot verschil… Dat is lastig te accepteren. Ik weet waartoe ik in staat ben. En zeker in Monaco. Dat is mijn favoriete race, een baan waar ik zoveel van hou en zoveel vertrouwen heb. Het blijft een gek weekend.

Zie je licht aan het eind van de tunnel? Silverstone ging al beter?

Het was inderdaad beter. Ik begin licht aan het eind van de tunnel te zien. Er is nog steeds werk aan de winkel. Maar het was een goede stap. In de sport word je snel heel erg ongeduldig. Je wilt alles vandaag, dus dan word je hebberig of ongeduldig. Ik moet geduldig blijven want ik weet dat we nog stappen moeten maken. Dat gebeurt niet van het ene op het andere moment. Maar Silverstone was een van die stappen.

 

Dan iets anders: op Spa rijd je je 200e Grand Prix maar je bent tien jaar jonger dan Kimi. Heb ik ongelijk als ik zeg dat ik je nog vele jaren in de Formule 1 zie rijden?

Oh, dat weet ik niet. Dat weet ik echt niet. Ik ben altijd succesvol geweest in deze sport, dus als ik continu buiten de punten eindig en niet in het juiste team zit, dan weet ik niet of ik er nog plezier uit haal. En dan zeg ik waarschijnlijk: ‘Mijn tijd zit erop, arrivederci’. Op dit moment zie ik me nog wel een aantal jaar doorgaan. Maar als ik terugkijk, al tien jaar in F1 race en 200 Grands Prix achter mijn naam heb, maakt me dat blij. De Formule 1 halen is het allermoeilijkste. Maar ook om er vervolgens te blijven, dat is net zo lastig zoals in elke sport geldt. Je haalt de top maar het is moeilijk om daar te blijven. Dus ik ben daar trots op. Ik had enorm graag een wereldtitel achter mijn naam gehad. Maar ik ben nog steeds trots op de dingen die ik heb gedaan en de keuzes die ik heb gemaakt. We zullen zien.

Je 200e Grand Prix. Ik herinner me nog een merkwaardig weekend: Mexico 2018. Ik heb je nooit zo teleurgesteld gezien. En tegelijkertijd was je 24 uur eerder nooit eerder zo blij. Toen je de pole-position pakte, zag je op televisiebeelden dat [Helmut] Marko niet blij was. Dat was geen prettige sfeer?

Weet je, ik was me bewust van bepaalde dingen maar ik heb er niet veel aandacht aan besteed. Want ik ben nooit de persoon geweest met een negatieve mindset.

Dat is een van je sterke punten

Ik denk het wel. Je kunt altijd naar iemand wijzen die je negatieve energie bezorgt of je kunt alles te veel gaan overdenken en te moeilijk maken. Ik moest me gewoon concentreren op het rijden, dat was alles. Maar ik wist dat Max de jongste polesitter ooit zou worden als hij dat weekend de pole zou pakken. Dat zou een record voor hem zijn, een record voor Red Bull. Dat is natuurlijk goed voor het merk, voor het team, voor de reclame en dat zorgt voor inkomsten. Dat begrijp ik en daarom besloot ik ook om niet uit mijn plaat te gaan. Ik weet dat dit een sport, maar tegelijkertijd ook harde business is. Ik was gewoon heel erg blij met mezelf. Een jaar eerder in Mexico was Max in de kwalificatie bijna een seconde sneller. Het was een heel gek weekend. En in 2018 was hij elke sessie de snelste, elke sessie. Tot Q3, toen stond ik bovenaan…

Precies op het juiste moment.

Vanuit het niets! Dus daar was ik trots op, ik kon het nog steeds. En Max reed natuurlijk heel erg goed. Het bevestigde het vertrouwen dat ik in mezelf had. Maar de dag erna was zwaar. Van de ene op de andere dag van dolle blijdschap naar hevige teleurstelling. Ja, het is lastig om daarmee om te gaan. Ik ben gepassioneerd, ik ben soms emotioneel. Het is lastig om die teleurstelling te managen.

 

Een vraag die onmogelijk is om niet te stellen: heb je contact gehad met Ferrari?

Ik heb nooit met hen aan tafel gezeten met een papier voor mijn neus. Dat niet. Er zijn wel gewoon wat gesprekken gevoerd. We zijn echter nooit tot het punt gekomen dat we iets zouden gaan tekenen, contracten enzo. Zo ver is het nooit gekomen. Dus we hebben zeker gesprekken gevoerd maar het is nooit van een tweede stap gekomen.

Had je daar een paar jaar geleden wel op gehoopt? Was het een van de opties?

In mijn hoofd was het een van de opties. Zeker toen het team streed voor het kampioenschap, ook in de jaren met Seb. Het team stond er goed voor. Zij en Mercedes waren buiten Red Bull geruime tijd de enige teams waar je echt naartoe wilde. Ik heb geprobeerd me niet te veel te laten leiden door de emotie met mijn roots. En er zijn foto’s van mij als kind waar ik een Ferrari-shirt draag dat mijn vader voor me kocht. Dus ja, het is een geweldig team. En ik respecteer hen enorm. Mijn droom was om de F1 te halen, niet om voor Ferrari te rijden. Als het gelukt was, was dat schitterend geweest. Zo niet, dan ben ik nog steeds heel erg blij en gelukkig met waar ik gekomen ben.

Wat is jouw mening over de crash op Silverstone? Je kent Max, ik denk dat je Lewis ook goed kent omdat je hier al lang rondloopt. Ik ben benieuwd naar jouw mening.

Ik zie het als een race-incident. Ik denk dat Lewis iets meer schuld had, puur omdat ik de onboardbeelden van Max heb gezien en het leek erop alsof hij genoeg ruimte gaf richting apex. Dus daarom denk ik niet dat Max iets fout heeft gedaan. Maar ja, het hele jaar knokken ze al stevig. Dit moest een keer gebeuren, dat hoort bij het racen. En wanneer je met zulke kleine marges speelt zijn we geen robots, we maken fouten. Dat is alles. Met deze intensiteit kan zoiets gebeuren. Daarom is Lewis iets meer schuldig dan Max. Maar ik wil hem niet de volledige schuld geven, het is gewoon racen. Het is hevig, ze strijden om de titel. Het is de eerste ronde, dus iedereen is intens en emotioneel. Het is jammer dat het eindigde met een crash en dit ongeluk. Het was een zware. Maar de wijze waarop ze racen is goed. Je weet dat je strijdt om de grootste prijs in de sport. Dus ik heb hier geen moeite mee.”

Was is het verschil tussen de jonge Max en de jonge Lando? Jij was teamgenoot van die twee jonge gasten. Andere persoonlijkheden, andere aanpak.

Ja, vooral andere persoonlijkheden. Maar qua skills op de baan zie je dat ze allebei die rauwe snelheid hebben. Dat zie ik dit jaar bij Lando. Het is misschien wat vroeg om hem met Max te vergelijken. Maar hij is zeker heel goed. Heel, heel goed.

 

Er zijn hoge verwachtingen in de paddock voor 2022. Iedereen hoopt een auto te hebben die races kan winnen. Dat is voor jou niet anders denk ik?

Er is hoop, maar ik wil het niet verwachten want dan begin je het jaar met negatieve energie of een gebrek aan motivatie. Ik hoop dat het veld dichter bij elkaar komt. Ik denk dat Mercedes en Red Bull nog steeds voorop rijden. Maar als we beter en closer kunnen racen, en het gat tussen de eerste en twintigste plaats kleiner is, dan ben ik blij. Ik denk dat dat een goede stap zou zijn.

Ben je blij met de nieuwe Formule 1? Een eenvoudigere auto, sprintkwalificatie, is dat iets wat de F1 nodig heeft? Of is het een risico om te breken met de traditie?

Ik vind het prima, ik ben er oké mee. Silverstone ging vrij aardig. Misschien behoor ik tot de jongere generatie die wat meer open minded is. Ik hou van, en respecteer de historie van de sport. Dus ik wil niet dat we volledig de andere kant op gaan maar een paar veranderingen? Prima. Laten we het in elk geval proberen. Bijvoorbeeld met de auto’s. Deze simplistische aanpak is goed, ik hou daar wel van. Het enige probleem is dat de oudere auto’s, kijk naar 2007 of 2008, veel lager, smaller en korter waren. De wagens zijn nu groot. Het is geen rocket science maar een grotere auto neemt meer plaats in beslag op het circuit. Dat is mijn enige zorg, dat het op smallere banen lastig is om in te halen door de afmetingen van de auto. Maar buiten dat ben ik blij met de weg die de sport ingeslagen is.

Laatste vraag: beloof je me dat we je nog vijf, zes of zeven jaar in de Formule 1 actief zien?

Haha!

Ja?

Misschien!

Zie je voor jezelf wel een leven buiten de Formule 1?

Ik weet het niet. Kijk naar Alonso, hij doet het goed maar ik weet zeker dat hij op een zeker moment zegt ‘Oké, basta’. Misschien als je ouder wordt dat sommige dingen meer indalen. Dat is nu nog niet het geval. Ik denk niet dat dat op korte termijn gaat gebeuren. Maar over vijf tot zeven jaar, wie weet? Dat is nog wat ver weg.

First appeared at nl.motorsport.com