F1 Tech: Opvallende details die de nieuwe Haas VF-23 kenmerken

Het Haas F1 Team verscheen zaterdag voor het eerst op de baan met het nieuwe strijdwapen voor het aankomende Formule 1-seizoen. Op een bewolkt Silverstone werkte het team de eerste kilometers af op een zogenaamde filmdag. Hoewel het DNA van de auto niet significant veranderd is door de stabiliteit in het technische reglement, zijn er wel wat interessante details die we onder de loep kunnen nemen. Daar gebruiken we de VF-22 als referentie, maar ook het materiaal van de concurrentie.

Haas deelde een video waarin te zien is hoe Kevin Magnussen de pitbox verlaat. Wat direct opvalt, is een verschuiving tussen de vaste en beweeglijke delen van de voorvleugel. Naast de neus is meer oppervlakte voor de vaste delen ten opzichte van de auto die Haas vorig jaar de achtste plek bij de constructeurs bracht. Ook aan de buitenkant van de voorvleugel zijn de bovenste flappen veranderd, bovendien zijn ze smaller op het punt waar de aansluiting met de endplate een feit is.

Ook de endplate zelf is veranderd. De voorste knokkels zijn verdwenen en de diveplane is qua vorm en positie aangepast.

Het besparen van gewicht is nog altijd een belangrijk doel voor F1-teams. Het lijkt erop dat Haas ook iets gesneden heeft in de structuur van de neus. Dat is op dit moment overigens nog niet met zekerheid te zeggen, uiteraard door het beperkte aantal foto’s dat het team vrijgegeven heeft. Schijn kan wat dat betreft bedriegen. De onderkant van de neus (blauwe pijl) is slanker geworden en dat heeft aerodynamische voordelen. Er is meer ruimte voor de luchtstroom richting het middenrif van de auto.

Kijken we naar de achterkant van de auto, zijn er duidelijke overeenkomsten met de nieuwe Haas en de Ferrari van vorig jaar. Dat is geen wonder gezien de samenwerking van beide teams. Haas neemt verschillende onderdelen af van de formatie uit Maranello. Desondanks heeft het team het eigen ontwerp van de sidepod gehandhaafd voor dit jaar. De vorm en de positie van de grill boven op de sidepod is verder naar de binnenkant verplaatst.

Een belangrijk verschil in het ontwerp van de sidepods is de vorm van de inlaat. Ook hierin volgt Haas het voorbeeld van Ferrari, al is de voorkant iets meer teruggetrokken op de VF-23. Het ontwerp kent wat gelijkenissen met wat we vorig jaar gezien hebben bij Red Bull, al is het ontwerp van Haas niet zo extreem. De rest van de sidepod is vooral geoptimaliseerd ten opzichte van vorig jaar. De diepe uitsnede aan de onderkant van de sidepod, een relatief vlakke flank en een overhangende staart moeten de luchtstroom richting de achterkant van de auto begeleiden.

De Ferrari-inspiratie is ook te zien aan de voorkant van de vloer, Haas heeft de dubbele trede geïmplementeerd die vorig jaar van groot belang was voor het DNA van de F1-75. Het team heeft ook de motorkap en de haaienvin aangepast. Dat laatste onderdeel is duidelijker zichtbaar omdat de motorkap in zijn geheel geslonken is. De haaienvin is bovendien opgedeeld in twee stukken terwijl de losstaande rugsectie behouden is gebleven (gele lijn in de inzet van 2023 met rechts de oplossing van vorig jaar ter vergelijking).

De uitgesproken bult in het bodywork onder de rugvin lijkt op wat Alfa Romeo vorig jaar deed. De uitlaat heeft daar een knik om los te komen van de draagarmen die eronder zitten. Het is een suggestie dat ook Ferrari die aanpassing doet voor 2023.

De randen van de vloer zijn niet heel duidelijk te zijn, maar lijken niet veel te verschillen van wat we bij Alfa Romeo zagen en wat in 2022 gebruikelijk was. Uiteraard heeft Haas wel de aanpassingen gedaan om te voldoen aan het nieuwe reglement.