Uitgelegd: Waarom Red Bull Ford verkiest boven Honda en Porsche in F1

Met de aankondiging dat Red Bull Powertrains en Ford richting 2026 samenwerken aan een motorproject dat Red Bull Racing en AlphaTauri bedient, is er een einde gekomen aan een traject van bijna tweeënhalf jaar. In oktober 2020 begon dat traject. Toen liet Honda in een persconferentie weten dat het de Formule 1 aan het eind van 2021 zou verlaten. De elektrificatie van straatauto’s genoot alle aandacht en intern was Honda ook bang voor de gevolgen van de coronacrisis.

Voor Red Bull betekende deze aankondiging onzekerheid en in verschillende stappen werken aan een plan. De relatie met Honda begon net z’n vruchten af te werpen, waardoor het voor Red Bull niet abrupt hoefde te eindigen, maar ja, dit was nou eenmaal de realiteit. Als eerste stap riep Helmut Marko bij de FIA en andere F1-teams op tot een engine freeze. Een andere constructie was niet van het ene op het andere moment gevonden, en dus had Red Bull extra tijd en vooral een vangnet nodig. Dat vangnet bestond uit het lamleggen van de doorontwikkeling na het vertrek van Honda.

Het was volgens Marko bittere noodzaak om beide Red Bull-teams in F1 te houden. Bestaande motoren in beheer houden zou met het Powertrains-project nog net lukken, maar meedoen aan de ontwikkelingsrace niet. Doordat Red Bull met twee teams best wat in de melk te brokkelen heeft en F1 met acht teams geen succes wordt, zijn de FIA en rivaliserende teams overstag gegaan. Red Bull krijgt daar tegenwoordig – nu het een goede motor heeft – nogal wat verdachtmakingen over, maar wist toen natuurlijk nog niet dat Honda achter de schermen niet volledig zou vertrekken. Van een vooropgezet plan om de concurrentie buitenspel te zetten was geen sprake, het had puur tijd gekocht tot 2026, als er wel een nieuwe motor achterin moet liggen. In de praktijk is de soep voor die tussenliggende periode dus niet zo heet gegeten als opgediend. Honda is zoals bekend niet echt vertrokken en maakt alle motoren nog altijd in Japan. Met een nieuwe deal na de GP van Hongarije is ook technische ondersteuning voor de komende jaren gewaarborgd, al zijn die zaken pas gaandeweg zo ontstaan en zijn ze niet aan Red Bull toe te schrijven, maar meer aan Honda.

Hoe een handdruk met Porsche niet tot een handtekening heeft geleid

De eerste stap voor Marko en de zijnen was in ieder geval gezet. Over de korte termijn hoefde Red Bull zich geen zorgen te maken, al helemaal niet toen de 2022-motor erg goed bleek. De blik kon op de lange termijn en ook daarvoor leek het droomscenario zich al snel aan te dienen: Porsche. De VW Group gaf immers twee ‘premiummerken’ (Audi en Porsche) toestemming om afzonderlijk van elkaar de Formule 1 in te gaan. Het zou marketingtechnisch verstandig zijn om auto’s in het duurdere segment te kunnen verkopen, waar VW Audi op termijn ook in wil plaatsen. In eerste instantie leek de zoektocht van Audi naar een F1-partner – de mislukte gesprekken met McLaren – moeizaam te verlopen en leken de plannen van Porsche juist helder. Maar inmiddels weten we beter.

De eerste stappen tussen Red Bull en Porsche zijn ook nog wel bijzonder rap gezet. Het kwam onder meer door een Oostenrijkse driehoek, een drie-eenheid bijna: Helmut Marko, Dietrich Mateschitz en Fritz Enzinger. Laatstgenoemde was binnen Porsche de grote aanjager van de Formule 1-ambities en kon snel schakelen met de Oostenrijkers van Red Bull. “De gesprekken liepen erg goed”, zei Enzinger daar bij zijn afscheid over. “We hadden al een handdruk over onze deelname aan het Red Bull-team, maar op het laatste moment werd de deal toch niet afgerond.” Die handdruk hoorde bij een soort intentieverklaring en een akkoord op hoofdlijnen, maar tot een handtekening is het niet gekomen.

De reden is inmiddels bekend. De Red Bull-kopstukken waren bang om de onafhankelijkheid te verliezen en daarmee het vermogen om snel te kunnen schakelen. Zo wilde Porsche alleen een partner ‘auf Augenhöhe’ worden en zich inkopen in het F1-team. Op belangrijke dossiers volstond een belletje tussen Horner en Marko dan niet meer, maar moest alles langs talloze raden en besturen van de VW Group. Het was met name voor Horner een schrikbeeld en dus ging er een streep door.

Het markeert volgens Horner ook meteen een belangrijk verschil met de huidige Ford-deal. “Dit is compleet anders dan waar we met Porsche over spraken. Dit is gewoon een contract tussen twee partijen voor een bepaald project. Het gaat nu niet om het verkopen van aandelen en ook niet om een andere leiderschapsstructuur. Het is dus geen deelname aan het bedrijf”, stipt Horner het verschil met Porsche aan. Des te verder de gesprekken vorderden, des te beklemmender Red Bull de gedachte vond om soevereiniteit met een andere partij te moeten delen. De blik ging daardoor op een andere constructie, waar naast Ford ook eerst Hyundai nog interesse in toonde: “Met Ford is het puur een commerciële en technische deal, dat is precies wat beide partijen graag wilden.”

Horner ziet het als een deal waarvan Red Bull wel de lusten, maar niet de lasten heeft die nog wel bij de Porsche-plannen hoorden. Zo blijft Red Bull straks volledig onafhankelijk en is Ford op motorisch vlak vooral een aanvulling. Veel meer hoeft volgens de Red Bull-kopstukken ook niet, omdat Powertrains met alle investeringen en aanwinsten zelf een interne verbrandingsmotor kan maken. Een partij die alles overneemt op motorisch vlak is dus niet eens meer gewenst. “Met Ford is de opzet vrij simpel. Wij zullen onderling kennis delen en hebben toegang tot hun R&D, vooral voor de elektrische componenten en elektronica. Op commercieel vlak is het voor ons allebei interessant, omdat zij natuurlijk groot zijn in Amerika en wij zo verder kunnen doordringen tot die markt.”

Onzekerheid voor beide partijen door het besluit van Honda

De woorden van Horner verklaren feilloos waarom hij niet op de Porsche-constructie zat te wachten en de voorkeur geeft aan een ‘kleinere’ samenwerking. Maar dan de vraag: waarom niet doorgaan met Honda? Het Japanse merk heeft de zaakjes immers uitstekend op de rit en is een belangrijke schakel in het huidige succes van Red Bull. Alles zelf doen samen met een merk dat in het hybride tijdperk ook nog geen F1-motor heeft gebouwd lijkt veel riskanter dan doorgaan met Honda. De Japanners hebben zichzelf al bewezen in de moderne F1, Red Bull Powertrains en Ford nog niet.

Toch bleek een langere samenwerking met Honda vanaf 2026 lastig, zoals in deze analyse al uitgebreider aan bod is gekomen. “We hebben de opties na 2025 wel verkend, maar dat werd gewoon te gecompliceerd”, liet Horner weten. Het zijn woorden die iets meer duiding nodig hebben. Zo kan Red Bull Powertrains dus zelfstandig een interne verbrandingsmotor maken. Alles uitbesteden is in dat licht niet gewenst en Honda kennende is dat wel de normale werkwijze. Honda heeft het liefst alles in eigen beheer en maakt het liefst alles in Japan. Maar als Red Bull dat pad was gevolgd, waarom heeft het dan miljoenen geïnvesteerd in de motorfaciliteit te Milton Keynes en waarom heeft het dan motorische kopstukken bij Mercedes weggehaald? Het zou die zaken volstrekt overbodig maken, waardoor alles uitbesteden in de gesprekken een gepasseerd station bleek.

De enige vorm waarin een langere samenwerking met Honda wel had gekund, was het werk onderling verdelen. In dat scenario had Red Bull Powertrains de interne verbrandingsmotor gemaakt en Honda de elektrische onderdelen, waar het ook meer kennis van heeft. Maar dit is precies wat Horner bedoelt met ‘gecompliceerd’. Zo zou het verdelen van het werk tussen verschillende bedrijven en verschillende locaties de legpuzzel niet makkelijk maken. Bovendien is het niet zo moeilijk om te bedenken wat er allemaal verkeerd kan gaan als je verschillende motoronderdelen van verschillende makelij samenvoegt tot een product… Technisch geniet dat niet de voorkeur en bovendien moest Honda dan eerst onomwonden uitspreken dat het zo’n constructie zou willen.

Vooralsnog heeft Honda zich wel ingeschreven voor het motorreglement van 2026, maar is de toekomst ongewist. Een vaststaand besluit over F1-deelname is er niet, laat staan dat bekend is in welke vorm. Zo zit Honda met onder meer McLaren in de verkennende fase, maar blijft het verder stil vanuit Japan. Het is voor Red Bull niet bepaald het commitment waar je een huis op kunt bouwen en bovendien is dat huis in de tussenliggende periode ook al gebouwd, al moet vanaf 2026 natuurlijk nog blijken hoe sterk de fundering is. Conclusie is in ieder geval dat de persconferentie van oktober 2020 desastreus is geweest, nadelig voor meerdere partijen. Zonder dat bericht had Red Bull al het bovenstaande immers niet hoeven te doen, was Porsche niet eens in beeld gekomen en was een zeer succesvol huwelijk gewoon voortgezet. Maar door die impulsieve persconferentie zitten twee partijen nu met enige onzekerheid. Voor Red Bull moet nog blijken hoe sterk het Powertrains-project met Ford is en Honda vist niet voor het eerst in diens F1-historie achter het net…

F1-update: De motorische samenwerking tussen Red Bull en Ford verder uitgelegd