Ook rally-wereld in de ban van FIA-regels over taalgebruik

Het taalgebruik van de coureurs houdt niet alleen de Formule 1 bezig, maar ook in het WRC is het het gesprek van de dag. Niet alleen vanwege wat er met Max Verstappen in Singapore gebeurde, maar vanwege enkele opmerkelijke gebeurtenissen tijdens de Rally van Chili. Na afloop van de openingsdag in het Zuid-Amerikaanse land houdt de achtvoudig rallykampioen Sébastien Ogier zijn kaken stijf op elkaar tijdens het persmoment. Volgens de Fransman niet zonder reden: “We zijn door de topmensen van de FIA gevraagd om onze mond te houden.”

Dat is een reactie op de straf die Ogier tijdens de vorige rally in Griekenland kreeg. De Fransman had kritiek op de wedstrijdleiding en kreeg daarvoor een voorwaardelijke boete van 30.000 euro opgelegd. Tijdens de openingsdag van de rally besloot de coureur daarom alleen maar korte antwoorden te geven tijdens officiële persconferenties, net als Verstappen na zijn straf in Singapore deed. Bij RallyTV liet Ogier wat meer los over zijn keuze om niet veel te zeggen. “Je merkt dat ik vandaag niet veel wil zeggen, want ons is verteld dat we dat niet moeten doen”, verklaart de 40-jarige coureur. “Dit is geen fantastische reactie die ik nu geef, maar het is niets persoonlijks [voor de interviewer]. Het spijt me ook voor de fans. Dit is nu eenmaal waar we het mee moeten doen. Ik heb niet het idee dat ik heel graag wil praten en dat vind ik jammer voor iedereen die meer verdient dan dit. De FIA heeft ons gewoon gevraagd of we onze mond willen houden. Dat is triest. Dat zien we niet alleen in rally.” Daarmee doelt Ogier op de straf van Verstappen in Singapore.

Ook concurrent Ott Tanak is in verwarring hoe hij nu met de persconferenties om moet gaan. “Het zijn rare tijden in motorsport als je moet oppassen wat je zegt en hoe je je emoties uit. Sommige dingen zijn nu niet toegestaan”, aldus de Est. “Dat hebben we met Seb[astian Ogier] en in Formule 1 gezien. Dit komt nu allemaal samen en het staat ineens enorm op de radar. We gaan zien wat de toekomst brengt, maar het is lastig om te zeggen wat hun doel is. Eigenlijk zouden we apart genomen en verteld moeten worden wat er van ons wordt verwacht. Nu geven we interviews aan het einde van de etappe zonder emotie, je weet je eigenlijk geen houding te geven. Dit zijn heel gekke tijden.”