Jean Alesi over de Grand Prix van Japan 1995

Race: Grand Prix van Japan, Suzuka, 29 oktober 1995
Auto: Ferrari 412T2

“In mijn Formule 1-carrière waren er veel races die ik had moeten winnen, maar niet heb gewonnen, dus het is volkomen terecht dat de race die ik niet finishte de race van mijn leven was! Ik kwalificeerde me als tweede, voor Michael Schumacher en op de racedag regende het. Voor de start ging ik naar de wedstrijdleider en zei: ‘De startlijn is bergafwaarts en we hebben geen handrem, dus hoe kan ik een straf vermijden als mijn auto beweegt?’ Hij zei: ‘Zolang je je auto achter de lijn opstelt, zelfs als je auto een beetje beweegt en zolang je je positie niet verbetert, is er niets aan de hand.'”

“Dus bij de start bewoog mijn auto een beetje en ik verbeterde mijn positie niet. En niet alleen ik kreeg een straf, mijn teamgenoot Gerhard Berger ook! Ik was het niet eens met die beslissing. Dus ik moest stoppen voor een stop/go-penalty van tien seconden en viel terug naar de tiende plaats. Ik reed één ronde en toen liet ik over de radio weten: ‘Ik wil naar slicks.’ Hoewel het nog behoorlijk nat was, passeerde ik iedereen – ik haalde zelfs Johnny Herbert aan de binnenkant in bij 130R in mijn in-lap voordat ik overstapte op de slicks.”

“Het was niet zonder drama: ik had een paar 360’s op het rechte stuk! In één ronde duwde Pedro Lamy me op het gras bij het uitkomen van de chicane. Bekijk het op YouTube, ik had de onboard camera – het is geweldig! Mensen zeggen dat ik speciaal ben op een natte baan, in die omstandigheden met slicks, maar ik heb alleen maar mijn uiterste best gedaan. Misschien is het mijn rijstijl die de limiet van de banden opzoekt en de warmte er meer in houdt dan bij anderen. Ik ben niet bang om de controle over de auto te verliezen. In de negende ronde was ik opgeklommen van de vijftiende naar de negende plaats en reed ik vijf seconden per ronde sneller dan de rest – inclusief Michael, die nog steeds op regenbanden reed. Een ronde later was ik zesde. Toen passeerde ik Damon Hill aan de buitenkant van de chicane.”

“In ronde twaalf was ik terug op de tweede plaats, slechts een paar seconden achter Michael, die inmiddels een pitstop gemaakt had, en ik zette snelste ronde na snelste ronde neer. Ik kon hem bijna horen terwijl hij in zijn spiegels keek: ‘Wat doet hij daar? Ik dacht dat hij een straf had.’ Ik had het erg naar mijn zin, maar het mocht mijn dag weer niet worden. De aandrijfas brak en alle olie kwam uit het differentieel. Het was leuk zolang het duurde.”

Dit interview maakte deel uit van een podcastreeks van Autosport