McLaren-coureur Piastri: van RC-talent naar GP-winnaar

“Oscar zijn hersenen zijn een soort supercomputer”, vertelt James Sera, de eerste echte mentor van Oscar Piastri. Sera was er bij toen de Australiër in zijn thuisland zijn eerste meters in de racerij reed en hielp hem zijn loopbaan op te starten. Rob McIntyre – Piastri’s rechterhand tijdens zijn eerste autosportjaren in Engeland – komt tot dezelfde conclusie: “Hij heeft het in zijn vingers. Het is alsof hij een supercomputer in zijn hersenen heeft.”

Het is opvallend dat beide mannen los van elkaar precies dezelfde beschrijving geven van het talent van Piastri. De term supercomputer doet misschien wat vreemd aan, maar is in dit geval niet helemaal misplaatst. De weg omhoog van de McLaren-coureur is zo steil dat je haast vergeet dat het nog maar zijn tweede seizoen in de koningsklasse is. Wat vooral opvalt, is de volwassenheid en kalmte waarmee hij opereert. 

IJzig kalm in heet Hongarije

Die kalmte zagen we bijvoorbeeld tijdens de Grand Prix van Hongarije, toen hij ten koste van teamgenoot Lando Norris (na teamorders) zijn eerste F1-race won. Wat op de Hungaroring vooral opviel was zijn rustige en afgemeten reacties op de boordradio, alsof zijn race engineer tegen een computer praatte. Piastri pakte de situatie – na een tactische blunder van zijn team moest hij als raceleider toezien hoe Norris de leiding overnam – rationeel op en uitte geen enkele emotie.

Piastri heeft ondertussen meer dan bewezen een groot talent te bezitten en dat was al vroeg duidelijk. Op negenjarige leeftijd was hij al een van de besten van Australië met op afstandbestuurbare auto’s. Het was in die tijd – zo rond 2011 – dat Sera voor het eerst in het leven van de coureur kwam. Vader Chris Piastri vroeg hem zijn zoon te ondersteunen.

“We hadden een gezamenlijke vriend die bij karten en RC racing (radiografisch bestuurbare auto’s) betrokken was. Hij zei dat Chris er was en naar me vroeg, hij wilde weten hoe hij het beste in karting terecht kon komen”, vertelt Sera. “Ik had een bedrijf in karten, het verkopen en onderhouden daarvan en coachte in het hele land coureurs. Na een kort gesprek met Chris, ging hij een kart voor Oscar kopen. Zo raakte ik betrokken bij Oscar’s carrière en ik bleef dat tot zijn veertiende. Toen vertrok hij naar Europa om te racen voor Rick Flynn. Oscar was een geweldige jongen. Vanaf het moment dat ik hem ontmoette hadden we een geweldige band en de meeste weekenden waren we op pad om te karten.”

“Hij was toen precies zoals nu”, vervolgt Sera. “Kalm, rustig en enorm leergierig. Zijn persoonlijkheid heb ik bij geen enkel ander kind gezien. Samen met zijn gedrag zorgt het ervoor dat het een enorm makkelijk is om van hem te houden. Ik was oprecht verbaasd door zijn kalme houding en hoe extreem intelligent hij was voor zijn leeftijd.”

Naar Europa

Al gauw was het tijd voor de jonge Piastri om over de grens te kijken. “Ik wist dat Oscar anders was dan de andere kinderen die ik had gecoacht in Australië. Hij kreeg de kans om in de 2014E AME International Final mee te doen, en Oscar werd daar direct derde. Het was vanaf dat moment direct duidelijk dat hij meer had aan racen in Europa. We hadden nog geen gesprekken over F1, maar ik heb zijn familie aangemoedigd om hem naar Europa te sturen. Dat was voor een veertienjarige geen makkelijke keuze.”

Piastri werd op veertienjarige leeftijd naar Europa gestuurd

Foto door: Mark Sutton

Met het vertrek naar Engeland kwam er een einde aan het mentorschap van Sera. McIntyre werd de volgende die Piastri bij de hand nam. Een goede keuze, want de Brit had al jaren ervaring met kartteams en werkte als scout voor nog niet ontdekt talent. Ook had hij genoeg ervaring als manager van coureurs.

“Ik kom uit het professionele kartwereldje”, vertelt McIntyre. “Ik heb mijn hele leven op verschillende niveaus in motorsport gewerkt, maar mijn echte passie was werken in het karten. Daar gaat het meer over de coureur en zie je wat er echt speelt. Normaal gesproken ga ik naar twee of drie grote races per jaar, zelfs nu nog, om te kijken. In 2016 ging ik naar het Europees kampioenschap en ik zag daar een klein Australisch kereltje meerijden en ik dacht: ‘Die is best goed!’ Hij reed toen bij Ricky Flynn Motorsport, Ricky was mijn getuige op mijn bruiloft. Ik zei tegen hem ‘dat kleine Australische kereltje is snel. Wat weet je van hem?’ Oscar was toen vijftien en Rick zei: ‘ja, hij is heel snel, heel technisch en superslim.’ Toen pakte ik zijn data erbij. Ik zag hoe hij stuurde en hoe hij de pedalen gebruikte. Hij was zo bedreven. Zijn gevoel is echt geweldig. Ik dacht: dit kereltje gaat het geweldig in een auto doen.”

Dat was voor McIntyre genoeg reden om Piastri onder zijn vleugels te nemen. “Ik hielp toen Arden International, waar Gary en Christian Horner de baas waren. Zij hadden een opleidingsprogramma. Ik hielp door middel van wat mentordingetjes en wat talentspotten. Ik kreeg het telefoonnummer van de vader van Oscar, ik belde hem toen op en zei: ‘je kent me niet, maar dit is wat ik doe en dit is mijn achtergrond. Ik werk met Arden International en als je hem een keer in een auto wil hebben, laat het dan maar weten.’ Zo simpel was het”, herinnert hij. “We ontmoetten elkaar toen voor het eerst. We gingen net buiten Hertford lunchen. Ik woonde daar en zij hadden net een klein appartementje in Hoddesdon, wat een dorpje verderop is. Direct vanaf het begin hadden we een klik.”

Kans bij Arden

Oscar was niet direct erg enthousiast. “Hij zat daar als een vijftienjarige zijn frietjes te eten en zei geen woord. Chris vertelde dat hij op zoek was naar iemand die hem iets van sturing kon geven. Toen begon ik met hem te praten”, weet McIntyre nog. “Daarna gingen we alles opzetten. Ik ging met hem naar Arden toe en toen we hem in de simulator zetten zei iedereen bij Arden: ‘wow!'”

Het was pas tijdens zijn eerste meters in een echte formule-wagen dat Piastri echt indruk maakte. “We hadden voor hem geregeld dat hij naar Anglesey [het circuit in Wales, direct aan de kust] mocht. Op dat moment had hij nog niet in een raceauto gereden”, vertelt McIntyre. “We hadden een oude F4-auto voor hem en het was vochtig. Hij reed de pits uit en in zijn tweede run zaten er vijf grote zeemeeuwen op de baan. Toen Oscar daar langs reed, raakte hij er een met zijn spiegel. Die brak af en toen hij terugkwam in de pits keken we naar de data van dat moment. We zagen dat hij niet eens gelift had! De engineers van Arden bleven tegen mij zeggen: ‘hij moet een keer in de auto hebben gezeten. Mijn reactie was telkens: ‘jongens, hij heeft nooit in deze auto gezeten.'”

Piastri was op jonge leeftijd in F4 al razendsnel

Foto door: JEP / Motorsport Images

“Daarna gingen ze een richttijd voor hem zetten. Jack Aitken had in die auto gezeten en hij had een bepaalde tijd gereden. Ze zeiden tegen hem: ‘luister, als je binnen drie seconden van die tijd komt, dan heb je het erg goed gedaan.’ Aan het einde van de dag was hij sneller”, lacht McIntyre.

Alleen in Europa

Vlak daarna stond de familie Piastri voor een moeilijke keuze. Chris moest terug naar Australië om zijn bedrijf staande te houden en er waren wat familiezaken die zijn aanwezigheid down under vereisten. Oscar kreeg de keus om mee terug te gaan, maar hij besloot in Engeland te blijven. Hij ging naar een internaat om verder opgeleid te worden, goed voor zijn raceloopbaan.

“Oscar kwam naar Engeland in 2016 en hij ging naar Haileybury College. Ik woonde vlak om de hoek, maar hij had me echt niet nodig. Hij was enorm onafhankelijk voor iemand van vijftien”, legt McIntyre uit. “Heel calm, cool and collected. Hij dacht goed na. Hij belde me alleen als er een vlucht gecanceld was en hij mijn hulp nodig had. In 2017 belde Chris me of ik exclusief voor Oscar wilde werken. Zijn Britse F4-kampioenschap ging heel goed, hij wist tot het laatste weekend mee te vechten voor de titel. Oscar werd tweede. Jamie Caroline won het kampioenschap.”

Oscar Piastri won niet direct in zijn eerste F4-jaar, maar was wel indrukwekkend goed

Foto door: JEP / Motorsport Images