Van Max Verstappen tot Mercedes: Vijf conclusies na het F1-seizoen 2023

Een jaar om in te lijsten voor en vooral van Max Verstappen

Met een recordaantal overwinningen, een recordaantal punten, de meeste ronden aan de leiding en zelfs tien zegetochten op rij is 2023 uitgedraaid op een bijzonder jaar voor Max Verstappen. De Limburger zei vorig jaar in Japan dat 2022 overtreffen een hels karwei zou worden, maar in de praktijk is dat ruimschoots gelukt. Verstappen trok negentien keer aan het langste eind, werkte meer dan duizend rondjes als leider af en stelde de titel op de zaterdag in Qatar al veilig. Het zegt iets over de kracht de RB19, maar het is veel te makkelijk om het daar louter op te gooien. Een blik op Sergio Perez, en hoeveel moeite hij heeft gekend om P2 in het rijderskampioenschap veilig te stellen, volstaat daarvoor. Het laat zien dat Verstappen ook eigenhandig het verschil heeft gemaakt. De race in Baku is er belangrijk voor geweest, waarbij Verstappen meer één is geworden met de RB19. Nadien volgde de Grand Prix van Miami en dus de reeks van tien overwinningen op rij.

Van de races die volgden moeten er in ieder geval drie momenten worden uitgepikt, waarbij het misschien nog wel meer om het poppetje achter het stuur draaide dan sec om de auto. Zo is de kwalificatieronde in Monaco één van de spectaculairste onboards van het voorbije F1-seizoen geworden. Verstappen raakte naar eigen zeggen bijna iedere vangrail in sector 3, maar steeds net zacht genoeg om de ophanging niet kapot te rijden. Het heeft in extremis pole en een bijzonder rondje opgeleverd. Daarnaast moet Zandvoort worden benoemd, waarbij het door de weersomstandigheden meer dan normaal op de coureur aankwam en Verstappen op intermediates bij vlagen vier seconden per ronde sneller reed dan teamgenoot Perez in hetzelfde materiaal. Tot slot verdient de Grand Prix van Japan een vermelding, waar Verstappen getergd was om terug te slaan na Singapore en vooral om af te rekenen met ‘alle onzinverhalen’ over flexi-wings en flexi-floors. Het zijn momenten waarop Verstappen heeft laten zien dat het meer is dan alleen een goede auto, waar het door sommige volgers nogal snel op wordt gegooid, en onderstreept dat Verstappen ook individueel een jaar achter de rug heeft dat voor hem amper meer te overtreffen valt.

Red Bull lijkt op alle fronten (nog) weer beter geworden

Naast Verstappen heeft Red Bull Racing als collectief logischerwijs ook een topjaar achter de rug. De kracht van het geheel wordt in een teamsport vaak bepaald door de zwakste schakel, en die zwakste schakel was er bij Red Bull amper. Om te beginnen heeft het technisch team in Milton Keynes goed werk geleverd en is de RB19 een verbeterde versie van diens voorganger gebleken, op meerdere vlakken trouwens. Een uniek kijkje onder de vloer leert dat die behoorlijk is doorontwikkeld bij bijvoorbeeld de kick-points, de auto is aerodynamisch nog efficiënter geworden en de inlets van de sidepods zijn gaandeweg nog maar brievenbussen gebleken. Adrian Newey krijgt  daar logischerwijs veel lof voor toegezwaaid, al klinken er in de paddock eveneens geluiden dat de rol van technisch directeur Pierre Waché zeker niet onderschat mag worden – waarover later deze winter overigens nog veel meer op deze website.

Los van de technische eigenschappen is de betrouwbaarheid zeer goed gebleken, waarvoor Honda – dat nog altijd alle motoren levert – ook lof verdient. Qua uitvoering functioneerde de strategieafdeling met onder meer Hannah Schmitz wederom prima, waren de pitstops constant en moet de rol van Gianpiero Lambiase worden belicht. De starts – die in F1 complex zijn en ook met de motorleverancier samenhangen – zijn zoals Verstappen in Austin aangaf verbeterd. Het maakt dat er nog maar weinig zwakke plekken over zijn, al bestaan die volgens de Nederlander nog wel. Verstappen benadrukt dat Red Bull in langzame bochten en over de hobbels en kerbstones nog stappen kan zetten, zoals in Singapore natuurlijk ook te zien is geweest. Een interessante vraag richting 2024 luidt: in hoeverre vallen die dingen ook nog te verbeteren zonder de sterke punten van de RB19 af te botten voor de 2024-auto?

Ferrari en Mercedes voldoen niet aan eigen verwachtingen

Als het gaat om de records van Red Bull in 2023 benadrukken Verstappen, Christian Horner en zeker Helmut Marko ook steevast dat de concurrentie het heeft laten afweten. “Achter ons was het iedere week een ander team.” Marko heeft al eerder aan deze website laten weten dat hij veel meer van Ferrari en Mercedes had verwacht. De Scuderia heeft inmiddels toegegeven dat er begin dit jaar te hoge verwachtingen zijn gecreëerd door enkel genoegen te nemen met een wereldtitel. Het legde de lat ook meteen hoog voor Frederic Vasseur als vervanger van Mattia Binotto, die het vorig jaar helemaal niet zo verkeerd heeft gedaan. Van Mercedes hadden Verstappen en Marko vooral meer verwacht, al is het verhaal van beide teams vergelijkbaar: ze hebben afgelopen winter allebei vastgehouden aan het concept van 2022 en zijn daar gedurende het seizoen op teruggekomen.

Mercedes is in Monaco afgestapt van zeropod, terwijl Ferrari in Barcelona met herziene sidepods voor de dag is gekomen. Beide teams denken daarmee op een beter spoor te zitten, al vielen niet alle dingen aan te passen in 2023. Zo was bij inspectie van beide auto’s in de pitstraat duidelijk te zien dat de Side Impact Structure het herziene concept nog deels in de weg zat. De SIS kan alleen worden aangepast door een nieuw chassis te laten homologeren en dat ging tijdens het F1-seizoen niet. Voor 2024 zullen er dus verdere veranderingen worden doorgevoerd. Het is ook nodig omdat het voorbije seizoen zelfs na het wisselen van concept nog geen rechte lijn is gebleken voor Ferrari en Mercedes. De Scuderia beschikte in Monza over een competitief low-downforce pakket en liet in Singapore zien inderdaad goed te gaan bij het aanvallen van de hobbels en kerbstones. Daar staat tegenover dat de bandenslijtage in andere raceweekenden hoger is geweest dan gewenst en dat de SF-23 windgevoelig bleek. Wat betreft Mercedes was Lewis Hamilton erg tevreden tijdens de persconferentie in Austin, al zou hij enkele uren later worden gediskwalificeerd vanwege de slijtage van de skid blocks en dus de rijhoogte. In Brazilië zakte Mercedes volgens Toto Wolff door de ondergrens en dus hebben beide teams nog niet de constantheid om Red Bull ook maar angst in te boezemen. De opdracht voor 2024 is voor beide tweeledig: pure snelheid vinden – vooral qua race pace – en de stabiliteit vergroten.

McLaren en Williams zitten op het juiste spoor

Twee teams die ook niet het hele jaar constant zijn geweest, maar in algemene zin wel de weg omhoog hebben gevonden, zijn McLaren en Williams. Eerstgenoemde formatie is bij de autopresentatie meteen eerlijk geweest: aan het begin van het seizoen zou de MCL60 nog niet goed zijn, maar met updates zou die op termijn wel goed worden. Beide dingen zijn volledig waar gebleken. Begin dit jaar hadden Lando Norris en Oscar Piastri nog niet het materiaal waar we dergelijke coureurs graag in willen zien, maar het updatepakket van Oostenrijk en voor Piastri Groot-Brittannië is de doorbraak geweest. In de tweede seizoenshelft is McLaren met een auto die overall beter was maar vooral uitblonk in snelle bochten meer dan eens de tweede factor gebleken. Het onderstreept dat de stijgende lijn is gevonden en dat is met meer structurele veranderingen in het achterhoofd – de windtunnel en een herstructurering van het technisch team – een bemoedigend signaal. Teambaas Andrea Stella verdient eveneens lof. Andreas Seidl is lange tijd gezien als de drijvende kracht achter een eventuele opmars van McLaren, maar met Stella aan het roer – die op meerdere vlakken goed overkomt – is het allesbehalve minder gegaan.

Williams heeft de rode lantaarn anno 2023 overgedragen en is opgeklommen naar de zevende plek bij de constructeurs. Het is extra knap als je bedenkt dat het – ietwat oneerbiedig gezegd – maar is bewerkstelligd met één competitieve coureur. Alexander Albon heeft de kar getrokken en verdient samen met teambaas James Vowles een compliment. Diens voorganger Jost Capito omschreef Williams als een patiënt die een openhartoperatie moest ondergaan terwijl diezelfde patiënt een marathon liep. Hij duidde ermee op de faciliteiten in Grove die zwaar verouderd zijn en waarvan het moderniseren een openhartoperatie is. Tegelijkertijd moet gezegd dat het lopen van de marathon in 2023 best aardig is gegaan. Vowles verdient als eindverantwoordelijke lof, maar Albon ook zeer zeker. Tijdens zijn jaar achter de schermen bij Red Bull als reserve- en ontwikkelingscoureur liet hij al zien technisch goed onderlegd te zijn. Het is waar Williams nu baat bij heeft. Albon kan het team met zijn technische feedback deels sturen, terwijl het team er ook op kan vertrouwen dat hij op de baan constant levert. Albon-Vowles is derhalve de tandem die achter deze kleine – want nog niets vergeleken met het verleden – wederopstanding van Williams zit.

Wisselend succes voor rookies, maar Piastri imponeert enorm

Tot slot moet er natuurlijk aandacht zijn voor de mannen die de Formule 1 anno 2023 binnen zijn gekomen: de rookies. Er valt met recht te zeggen dat het een wisselend succes is geweest. Zo duurde het avontuur van Nyck de Vries bij AlphaTauri slechts tien races. De AT04 waar De Vries en Yuki Tsunoda het begin dit jaar mee moesten doen, was beduidend minder dan het eindproduct in Abu Dhabi. Zo is AlphaTauri puur cijfermatig – en dat zegt niet veel omdat het natuurlijk om de grootte van updates en om de impact daarvan gaat – het team dat de meeste updates heeft geïntroduceerd. Het team heeft vele nieuwe vloeren geïntroduceerd en die hebben ontegenzeggelijk effect gehad. De Vries moest het met een beduidend mindere auto doen, al gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat hij het ook moest afleggen tegen Yuki Tsunoda, zoals in de data te zien was en Helmut Marko in de publiciteit meermaals rondbazuinde.

Logan Sargeant had op zijn beurt vooral moeite om het hoofd boven water te houden. Door enkele bemoedigende signalen krijgt hij in 2024 nog een kans, al blijft de vraag of pakweg Liam Lawson of Felipe Drugovich niets beters met zo’n auto zou kunnen. Het is meteen een bruggetje naar Lawson, die als invaller ook een rookie is en een pluim verdient. Zo is hij onder zeer verraderlijke omstandigheden ingestapt in Zandvoort en imponeerde hij onder meer in Singapore, één van de lastigste banen van de kalender. Lawson heeft laten zien de Formule 1 aan te kunnen, al moet de titel rookie of the year – zoals tijdens het FIA-gala ook gebeurde – naar Oscar Piastri gaan. Zijn reputatie was hem door alle succes in de juniorklassen en door de contractsoap al vooruitgesneld, maar die heeft hij in 2023 waargemaakt op de baan. Natuurlijk heeft Lando Norris veel meer punten en is hij constanter geweest, maar dat mag met zijn staat van dienst en meer dan honderd Grands Prix achter zijn naam geen verrassing heten. De meeste rookies zouden waarschijnlijk verzuipen naast hem, maar met meerdere podia, een sprintpole en zelfs een sprintzege in Qatar is Piastri allesbehalve verzopen. Sterker nog: hij heeft laten zien dat hij uit het goede racehout is gesneden en bovenal dat hij eentje is om ab-so-luut in de gaten te houden voor de toekomst.

De volledige video-analyse is bovenaan deze pagina te vinden. Deze F1-update wordt mede mogelijk gemaakt door Jacks.nl. Wat kost gokken jou? Stop op tijd. 18+

Mis geen enkele Formule 1-update meer en abonneer je via deze link op het YouTube-kanaal van Motorsport.com Nederland. Klik ook even op het belletje, dan krijg je meteen een melding wanneer er weer een nieuwe F1-video voor je klaar staat!