7 coureurs die we graag eens in de Formule 1 zouden zien

Rene Rast

Wie de afgelopen jaren naar de meest prestigieuze toerwagenklasse van onze Oosterburen heeft gekeken, zag daar één man domineren: Rene Rast. De 34-jarige Duitser won in de voorbije vier seizoenen liefst driemaal de titel en is schier onverslaanbaar. Op de momenten dat het er echt om gaat, staat de ervaren rijder op en maakt hij het verschil. Dat hij een echte allrounder is, bewees hij eerder al met zeges in de 24 uur van Spa, de 24 uur van de Nürburgring en een klassezege in de 24 uur van Daytona. Ook in zijn spaarzame optredens in de Formule E liet Rast zijn klasse zien. Al in zijn vijfde race als vervanger van Daniel Abt stond hij afgelopen seizoen op het podium. Gezien zijn leeftijd zal een F1-debuut er niet meer van komen, maar we hadden hem graag eens in de koningsklasse van de autosport gezien. Komend jaar mag hij in de Formule E bij Audi het ongelijk van velen in de F1-paddock (nogmaals) bewijzen.

Scott Dixon

Scott Dixon is al jarenlang de maat der dingen in de IndyCar. De Nieuw-Zeelander pakte afgelopen seizoen zijn zesde titel in de Amerikaanse klasse. Opvallend genoeg racete Dixon nooit op Europese bodem voordat hij enkele jaren geleden met Ford naar Le Mans kwam. In 2004, in de winter na zijn eerste titel in de IndyCar, kwam hij wel dichtbij een Formule 1-zitje. BMW nodigde Dixon uit voor een test op Paul Ricard, waar hij meteen in de buurt bleef van de rondetijden van Ralf Schumacher. Een tweede test in Barcelona volgde, maar BMW gaf Dixon geen zitje.

Dixon bleef sindsdien het team van Chip Ganassi trouw en won in totaal zes titels en een Indy 500. Op 40-jarige leeftijd lijkt een Formule 1-kans volledig in het verleden te liggen, maar we hadden de Kiwi graag zien racen tegen zijn generatiegenoten.

Josef Newgarden

Als Dixon stilaan te oud is voor een overstap naar Europa, dan is de 29-jarige Josef Newgarden dat allerminst. De IndyCar-kampioen van 2017 en 2019 wordt samen met Alexander Rossi gezien als de toekomst van de klasse, maar dat neemt niet weg dat ook Newgarden Formule 1-ambities koesterde. Zo kwam hij op jonge leeftijd naar Europa en racete hij in de Britse Formule Ford en GP3. In 2011 keerde hij terug om de Amerikaanse Indy Lights te domineren. De sympathieke gozer uit Tennessee promoveerde naar de IndyCar en kreeg ruim de tijd om te rijpen bij de teams van Sarah Fisher en Ed Carpenter, tot het grote Team Penske op zijn deur kwam kloppen. Newgarden won in 2017 meteen de titel en bewees twee jaar later dat hij geen eendagsvlieg is.

De kans is klein dat we Newgarden ooit in de Formule 1 zien, want in de IndyCar is hij de te kloppen man met het beste team om zich heen. Enkel aanbiedingen van Mercedes, Ferrari en Red Bull zouden de 29-jarige ster wellicht kunnen overtuigen en we weten allemaal dat die de andere kant uitkijken.

Thomas Laurent

De jongste – en minst bekende – rijder in dit lijstje is de Fransman Thomas Laurent. De 22-jarige coureur heeft zich de afgelopen jaren volledig toegespitst op de endurance-racerij. In het Aziatische, Europese en wereldkampioenschap langeafstandsracen boekte hij mooie successen. Vele malen bewees hij tot de snelste mannen in de LMP2 te horen. In 2017 werd dat beloond met een test bij het LMP1-team van de dominante factor Toyota, waar hij in 2019 aan de slag ging als testrijder. In 2018 en 2019 reed hij met Rebellion in de topklasse en ook daar liet hij veelvuldig zien tot de snelste en meest constante rijders van het veld te behoren. Dat topresultaten in de endurance-racerij geen garantie zijn voor succes in de Formule 1 bewees Brendon Hartley enkele jaren geleden, maar toch zouden we dit jonge Franse talent graag eens in de F1 zien.

Antonio Felix da Costa

Antonio Felix da Costa is een van de vele Red Bull-jongeren die door de weinig geduldige Helmut Marko al snel werd afgeserveerd. Toch liet de Portugees overal mooie dingen zien. Hij won in 2012 de Grand Prix van Macau en eindigde derde in de GP3, en maakte hij daarna ook indruk tijdens een Red Bull F1-test in Abu Dhabi. In 2013 werd hij achter Kevin Magnussen en Stoffel Vandoorne derde in de Formule Renault 3.5.

Red Bull liet hem echter links liggen, zodat Felix da Costa onderdak zocht bij BMW. Hij boekte met dat merk mooie resultaten in de DTM, het FIA WEC en de Blancpain GT Series en werd een vaste waarde met BMW Andretti in de Formule E. Afgelopen jaar bekroonde hij zijn loopbaan met de titel in het elektrische kampioenschap, terwijl hij met Jota op het podium stond van zowel de 24 uur van Le Mans als het WEC-kampioenschap. Overal waar de 29-jarige Felix da Costa start, is hij competitief. Een Formule 1-kans ontbreekt echter nog.

Robin Frijns

Al snel werd duidelijk dat Nederlander Robin Frijns bulkte van het talent. Hij won met glans titels in de Formule BMW, de Formule Renault Eurocup en de Formule Renault 3.5, maar door een gebrek aan centen stokte daar de carrière van de Maastrichtenaar. Frijns kreeg een testrol bij Sauber, maar vond geen budget om in 2013 een voltijds GP2-zitje af te dwingen. Hij kwam in de derde ronde van Barcelona dan toch aan de start met het bescheiden Hilmer-team. Daar liet Frijns zijn rauwe snelheid en natuurlijke klasse zien. Hij won meteen zijn debuutrace na als achtste te zijn gestart. Een dag later rukte hij op van acht naar twee in de sprintrace.

Ook die prestatie leidde tot niet veel meer dan een rol als derde man bij Sauber en Caterham. Frijns vond onderdak bij Audi. Met het Belgische Audi-team WRT werd hij kampioen in de Blancpain GT Series en hij scoorde ook een zitje in de Formule E, waarin hij twee keer wist te winnen. Afgelopen jaar deed hij lang mee om de titel in de DTM en bewees daarmee tot de absolute top te behoren. Een blik op het palmares van de nu 29-jarige Frijns maakt pijnlijk duidelijk dat hij meer dan genoeg heeft laten zien om een vaste waarde te zijn in de koningsklasse, maar ook zijn kansen lijken toch wel echt verkeken.

Colton Herta

Tot slot toch nog een coureur uit de Amerikaanse topklasse: Colton Herta. De 20-jarige is de jongste rijder ooit die een IndyCar-race op zijn naam schreef en eveneens de jongste polesitter in de klasse. Die prestaties alleen al zou de ogen van de Formule 1-teams moeten openen, maar niets lijkt minder waar. Zelfs het Amerikaanse Haas kiest voor een andere route, ook al is het de vraag of Herta zelf wel naar de F1 zou willen verkassen. In Amerika heeft hij het namelijk uitstekend naar zijn zin en heeft alles in zich om uit te groeien tot een absolute topper. Met de zevende plaats in de eindstand van zijn debuutjaar liet hij zijn talent al blijken. Dit jaar bevestigde hij zijn status door indrukwekkend als derde in het kampioenschap te eindigen. Met BMW liet hij in 2019 al zien ook in andere klassen en onder andere omstandigheden prima uit de voeten te kunnen: hij won in de GTLM-klasse de 24 uur van Daytona en finishte als derde in Petit Le Mans. Het zou toch leuk zijn als zo’n jongen een serieuze kans in de Formule 1 krijgt.

First appeared at nl.motorsport.com